Rb: toegang tot diabetes-medicatie in Ethiopie

De rechtbank is van oordeel dat verweerder zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de Ethiopische gezondheidszorg weliswaar kampt met (capaciteits)problemen, maar dat niet is gebleken dat de vereiste zorg voor eiser niet beschikbaar is in de gezondheidsinstellingen die genoemd worden in het BMA-advies. 

Uit de informatie van INLIA volgt dat een van de middelen, Gliciazide, volgens een Nederlandse arts van in het Nordic Medical Centre ongeveer €8,- tot €15,- is voor 20 pillen. Dit zou duur zijn voor Ethiopiërs, gezien het gemiddelde jaarinkomen per hoofd van de bevolking €805,- is. Hoewel eiser informatie heeft verstrekt over de relatief hoge kosten van de medicijnen, is door eiser niet aangetoond dat hij deze kosten niet zou kunnen dragen. Eiser heeft geen inzicht gegeven in zijn eigen financiële situatie of met stukken onderbouwd dat hij bij terugkomst in het geheel geen inkomen zal hebben. De beroepsgrond slaagt om deze reden niet.

Ten aanzien van de stelling van eiser dat de afstand tussen de medische instellingen in Addis Abeba en de regio Tigray te groot is, overweegt de rechtbank als volgt. Eiser heeft niet aannemelijk gemaakt dat hij de afstand tussen Tigray en Addis Abeba niet kan overbruggen al dan niet met behulp van een sociaal netwerk. De enkele stelling dat het een afstand van honderden kilometers is, is daartoe onvoldoende.

Rb den Haag AWB 20/8843, 10.9.21
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2021:11454