Door de situatie waarin ongedocumenteerde migranten leven kunnen psychiatrische en psychische problemen ontstaan. Wanneer een ongedocumenteerde migrant bijvoorbeeld verslaafd, agressief, depressief of psychisch ziek is, heeft ze deze zorg nodig. Als psychologisch of psychiatrische zorg medisch noodzakelijk is, heeft een ongedocumenteerde migrant hier recht op. Als de ongedocumenteerde migrant de kosten van de zorg niet zelf kan betalen, kan de hulpverlener (een gedeelte van) de kosten terug vragen bij het CAK.
Psychologische of psychiatrische zorg wordt meestal uitgevoerd door GGZ-instelling of AWBZ-instelling.
Zorg met een afspraak (bijvoorbeeld na een verwijzing van de dokter) wordt vergoed door het CAK. Als u naar een GGZ-instelling gaat, vraag dan of ze een contract hebben met het CAK. Is dit niet zo, vraag dan of ze dit willen doen. Alleen dan kan de instelling de kosten declareren.
Bepaalde soorten zorg vallen onder de Wet Langdurige Zorg (WLZ). Bijvoorbeeld opname in een psychiatrisch ziekenhuis of intensieve begeleiding thuis. Voor mensen mét zorgverzekering beslist het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) welke zorg nodig is en hoeveel. Voor mensen zonder verblijfsvergunning en zonder zorgverzekering mag het CIZ geen indicatie afgeven. Maar als een arts de WLZ-zorg noodzakelijk vindt, dan kan de instelling die toch verlenen en kan het CAK die ook vergoeden.