Mensen die in Nederland aankomen en vragen om een verblijfsvergunning asiel, krijgen opvang in een asielzoekerscentrum (AZC). Zij krijgen onderdak en geld voor eten en kleding. Ze zijn ook verzekerd voor ziekte. Het is niet toegestaan om asielzoekers voor straf opvang te onthouden.
Ook asielzoekers die een herhaalde aanvraag indienen, hebben recht op opvang in een AZC tot en met hun beroep. Datzelfde geldt voor asielzoekers uit landen waarvoor een 'vertrekmoratorium' geldt. Dat zijn landen waarvan de veiligheidssituatie onduidelijk is.
Als de aanvraag voor asiel wordt afgewezen, heeft de asielzoeker in de meeste gevallen nog 4 weken recht op opvang in een AZC. Daarna mag de ex-asielzoeker officieel nog maximaal 12 weken in de Vrijheidsbeperkende Locatie in Ter Apel blijven om de terugkeer voor te bereiden. Als de afgewezen asielzoeker niet wil meewerken aan terugkeer, is er geen recht meer op opvang. Het is verboden om kinderen op straat te zetten, dus zij houden met hun gezin recht op opvang.
Asielzoekers die wel een verblijfsvergunning krijgen, mogen in het AZC blijven totdat zij eigen woonruimte hebben.
Mensen die asiel willen aanvragen in Nederland, moeten zich melden bij een aanmeldcentrum van de IND. Asielzoekers die over land in Nederland aankomen moeten zich aanmelden in Ter Apel. Daar krijgen ze eerst ook onderdak.
Asielzoekers die met het vliegtuig in Nederland komen, worden meestal eerst in Grensdetentie vastgehouden. Als de asielprocedure langer dan 6 weken duurt, worden ze overgeplaatst naar een AZC in Nederland.
- literatuur
- tijdens Dublinprocedure
- tijdens asiel-procedure
- na grensdetentie
- tijdens prejudiciele vragen
- tijdens internationale procedures
- na herhaald asielverzoek
- ongewenstverklaard / inreisverbod
- straf bij overlast (HTL)
- vergoedingen
- meldplicht
- aantallen
- beleid
- procedures