Nieuws

RvS: belang bij vaststellen ingangsdatum Chavez- status

De vreemdeling heeft de Marokkaanse nationaliteit en heeft sinds januari 2019 een relatie met zijn partner die de Nederlandse nationaliteit heeft. Zij wonen vanaf juli 2019 samen. De vreemdeling heeft de staatssecretaris op 7 oktober 2019 verzocht hem een artikel 9 document te verstrekken, omdat hij bij de minderjarige zoon van zijn partner wenst te verblijven. Deze zoon heeft ook de Nederlandse nationaliteit. Nadat de staatssecretaris die aanvraag heeft afgewezen, heeft de vreemdeling op 6 november 2020 met zijn partner een zoon gekregen. De staatssecretaris heeft hierin aanleiding gezien om op 18 januari 2021 alsnog een artikel 9 document aan de vreemdeling te verstrekken. In het hoger beroep gaat het om de vraag of de staatssecretaris een eerdere ingangsdatum had kunnen of moeten vaststellen....

De Afdeling wijst in de eerste plaats op haar uitspraak van 28 mei 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1145, waarin de Afdeling heeft overwogen dat de staatssecretaris niet bevoegd is om de ingangsdatum van een afgeleid verblijfsrecht op verzoek van een vreemdeling vast te stellen. Naar het oordeel van de Afdeling betekent het ontbreken van die bevoegdheid echter niet dat de staatssecretaris niet gehouden is om vast te stellen met ingang van welke datum een afgeleid verblijfsrecht feitelijk bestaat. De nadelen voor de staatssecretaris bij zo’n vaststelling, waaronder de extra werklast voor de Immigratie- en Naturalisatiedienst, wegen niet op tegen de zwaarwegende belangen van vreemdelingen met een afgeleid verblijfsrecht bij rechtszekerheid en een effectieve rechtsbescherming. Bij deze zwaarwegende belangen kan gedacht worden aan mogelijke aanspraken op een sterker verblijfsrecht, zoals een verblijfsvergunning EU-langdurig ingezetene, een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd of naturalisatie. Daarnaast is het tijdstip waarop een vreemdeling voldoet aan de vereisten voor een afgeleid verblijfsrecht relevant voor zijn mogelijke aanspraken op sociale voorzieningen, zoals pensioenopbouw, toeslagen en aanspraken op grond van de Participatiewet. De daarbij betrokken bestuursorganen hebben een zelfstandige onderzoeksplicht naar een eventueel afgeleid verblijfsrecht en de gevolgen daarvan voor verstrekkingen. Dit betekent echter niet dat de staatssecretaris niet ook zelf gehouden is om de feitelijke vaststelling van een afgeleid verblijfsrecht zorgvuldig te motiveren. In zoverre komt de Afdeling terug van de uitkomst van de weging van de betrokken belangen in haar eerdere uitspraak van 28 mei 2021.

De bewijslast voor het bestaan van een afgeleid verblijfsrecht en daarmee ook voor het tijdstip waarop dat verblijfsrecht is ontstaan, ligt in beginsel bij de vreemdeling. Als een vreemdeling er niet in slaagt om aan de hiervoor genoemde bewijslast te voldoen, mag de staatssecretaris bij de feitelijke vaststelling, uitgaan van de datum waarop een vreemdeling te kennen heeft gegeven dat hij een afgeleid verblijfsrecht aan het Unierecht ontleent.

De staatssecretaris kon in dit geval redelijkerwijs niet tot het oordeel komen dat het bezwaar ongegrond was zonder de vreemdeling in de gelegenheid te stellen gehoord te worden over zijn aanvraag.

Hieruit volgt dat de grieven van de staatssecretaris tegen Rb Haarlem 20/4533, 13.4.21 niet slagen.
RvS 202102873/1/V3, 26.6.24
https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RVS:2024:2540

Rb: afweging recht op verblijf bij NLs kind en partner ondanks Zweedse status

Niet in geschil is dat de afhankelijkheidsrelatie tussen eiseres en [minderjarige] zodanig sterk is dat hij eiseres naar haar verblijfplaats zal volgen. Gelet hierop doet zich de vraag voor of van eiseres en [minderjarige] mag worden verwacht dat zij zich wederom in Zweden vestigen, waarbij niet valt uit te sluiten dat zij gescheiden zullen moeten gaan leven van hun echtgenoot en vader. Verweerder heeft immers de stelling van eiseres niet betwist dat de heer [naam] diepgeworteld is in Nederland en hier voorziet in zijn levensonderhoud. In dit kader acht de rechtbank van groot belang dat het Hof van Justitie van de Europese Unie in het arrest Chavez-Vilchez heeft benadrukt dat rekening moet worden gehouden met het recht op eerbiediging van het gezinsleven, in samenhang met de verplichting tot inachtneming van het hogere belang van het kind zoals dat is neergelegd in artikel 24 van het Handvest. In dit artikel staat dat ieder kind recht heeft op regelmatig persoonlijke betrekking en rechtstreekse contacten met zijn beide ouders.

De rechtbank stelt vast dat verweerder zich hierover in het bestreden besluit niet heeft uitgelaten en zich heeft beperkt tot de omstandigheid dat [minderjarige] niet wordt gedwongen om de Europese Unie te verlaten. Verweerder heeft zodoende ten onrechte niet beoordeeld hoe de relatie tussen [minderjarige] en zijn Nederlandse vader is, en of gelet daarop van [minderjarige] en eiseres kan worden verwacht om zich mogelijk zonder hun vader en echtgenoot opnieuw in Zweden te vestigen. Daarom heeft verweerder onvoldoende deugdelijk gemotiveerd dat aan eiseres geen afgeleid Unierechtelijk verblijfsrecht toekomt.

Verweerder heeft de aanwezigheid van gezinsleven niet juist vastgesteld. De door verweerder gemaakte belangenafweging bouwt voort op deze vaststelling. Verweerder heeft ter zitting gesteld dat de belangenafweging ook in het nadeel van eiseres zou zijn uitgevallen als wel zou zijn uitgegaan van gezinsleven met de heer [naam] . Dit standpunt volgt de rechtbank echter niet, omdat dit geen blijk geeft van een volledige en evenwichtige belangenafweging op basis van alle relevante omstandigheden. Hierbij is van belang dat in het bestreden besluit nadrukkelijk in het nadeel van eiseres is meegewogen dat er geen sprake zou zijn van intensief gezinsleven met de heer [naam] , terwijl dit laatste met de gegeven motivering geen stand kan houden.

Uit het voorgaande volgt dat het beroep gegrond is.
Rb Middelburg NL24.12011, 25.6.24
https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2024:9969

SvJ&V: Palestijnen in Gaza en Jordaanoever worden niet meer beschermd door UNRWA

Uit de beschikbare informatie volgt dat de positie van UNWRA in Gaza sinds het uitbreken van de oorlog ernstig is verzwakt. Ik zie daarom aanleiding om aan te nemen dat de UNRWA in Gaza geen daadwerkelijke bescherming en bijstand kan bieden. Dit heeft tot gevolg voor ‘UNRWA-Palestijnen’ uit Gaza dat de uitsluitingsgrond artikel 1D niet kan worden tegengeworpen, en dat de vluchtelingenstatus moet worden toegekend. Voor de Westelijke Jordaanoever geldt dat de positie van UNRWA daar ook onder druk staat. Om deze reden wordt aangenomen dat UNRWA in de Westelijke Jordaanoever in algemene zin niet in staat kan worden geacht de levensomstandigheden te bieden die stroken met haar opdracht, tenzij er aanknopingspunten zijn dat UNRWA ten aanzien van de individuele (staatloze) Palestijn wel voldoende bijstand of bescherming kon bieden. ...

Ten aanzien van Gaza kan zonder meer gesteld worden dat er sprake is van een gewapend conflict. Gelet op de beschikbare informatie is de conclusie voorts gerechtvaardigd dat voor alle districten van Gaza een uitzonderlijke situatie zoals bedoeld in artikel 15c van de Kwalificatierichtlijn wordt aangenomen. De beoordeling richt zich dan op de geloofwaardigheid van de herkomst van de vreemdeling.  ...

Omdat de beschikbare informatie in het landenrapport over de Westelijke Jordaanoever primair ziet op de algemene veiligheidssituatie, kan op grond daarvan geen conclusie worden getrokken ten aanzien van het aanmerken van bepaalde groepen of categorieën als risicoprofiel. Een volledig individuele beoordeling zal daarom het uitgangspunt zijn.

https://open.overheid.nl/documenten/dpc-116378327191b688d246376f1cce573a83edee36/pdf, 26.6.24

RvS: weerwoord op taalanalyse Soedan en bewijskracht vervangende geboorteakte

Taalanalyse

Uit het rapport taalanalyse volgt dat [appellant] eenduidig niet uit [plaats] in de provincie Zuid-Kordofan komt, maar wel eenduidig uit de regio Dongola in het uiterste noorden van Soedan. Twee deskundigen van de Universiteit van Keulen hebben in een contra-expertise geconcludeerd dat [appellant] overtuigend bewijs heeft geleverd over zijn afkomst en kennis over die regio. …

De Afdeling is van oordeel dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de contra-expertise van de Universiteit van Keulen onvoldoende aanknopingspunten biedt voor twijfel aan de conclusie van TOELT. … Verder acht de Afdeling van belang dat [gemachtigde A], emeritus professor, verbonden aan het Instituut voor Afrikaanse Studies en Egyptologie van de Universiteit van Keulen, tijdens de zitting heeft toegelicht dat vandaag de dag de Nuba-taal nauwelijks meer wordt gesproken en de meeste mensen het algemene Soedanees-Arabisch spreken. De Afdeling is van oordeel dat deze bevindingen uit de contra-expertise de verklaring van [appellant] ondersteunen dat hij als 13-jarige door het leger is meegenomen uit Zuid-Kordofan en vervolgens bij een familie in het noorden van Soedan is tewerkgesteld. Daar is zijn taal verder ontwikkeld. Met het voorgaande heeft [appellant] concrete aanknopingspunten voor twijfel aan de conclusie van TOELT aangedragen….

Uit het voorgaande volgt dat de staatssecretaris zijn twijfel aan de identiteit en nationaliteit van [appellant] niet zonder meer mocht baseren op het advies van TOELT. Het betoog slaagt.

Paspoort en Age Estimation Certificate

[appellant] betoogt verder dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat hij met de overgelegde documenten de twijfel over zijn identiteit en nationaliteit niet heeft weggenomen. Op de zitting heeft [gemachtigde B], directeur van de consulaire afdeling van de ambassade van Soedan in Den Haag, een toelichting gegeven over de wijzen van verkrijging van een geboorteakte in Soedan. In het het ambtsbericht 2019 wordt ook de mogelijkheid van een verlate geboorteregistratie via een leeftijdsschouw genoemd. …..  

De Afdeling is van oordeel dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de staatssecretaris zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat [appellant] niet heeft aangetoond dat er voorafgaand aan de afgifte van het paspoort een deugdelijk identificatieproces heeft plaatsgevonden. [appellant] heeft een echt Soedanees paspoort overgelegd. Verder heeft hij een Age Estimation Certificate en een Certification of non-registration in birth register overgelegd. Hij heeft verklaard dat hij het paspoort met een originele geboorteakte heeft aangevraagd. Vervolgens is hij die geboorteakte kwijtgeraakt. Omdat hij een geboorteakte nodig heeft voor het naturalisatieverzoek, heeft [appellant] een nieuwe geboorteakte opgevraagd. Hij heeft van de Soedanese autoriteiten een Age Estimation Certificate en een Certification of non-registration in birth register gekregen. Het Age Estimation Certificate is een vervanging van de geboorteakte en heeft dezelfde juridische waarde als een geboorteakte. Hoewel het Age Estimation Certificate en de Certification of non-registration in birth register van [appellant] dateren van na de afgifte van het paspoort, sluit de verklaring van [appellant] over de verkrijging van die documenten wel aan op de verkregen informatie van de medewerker van de consulaire afdeling van de ambassade van Soedan. Bovendien volgt uit het ambtsbericht 2019 dat de mogelijkheid bestaat van een verlate geboorteregistratie via een leeftijdsschouw. Daarin staat ook dat een leeftijdsschouw ook mogelijk is wanneer de eerdere registratie zoek is geraakt. In dit licht is de Afdeling van oordeel dat de staatssecretaris niet deugdelijk heeft gemotiveerd waarom hij niet uitgaat van de juistheid van de gegevens van het paspoort.

Het betoog tegen Rb den Haag 19/1489, 12.4.21 slaagt.
RvS 202103440/1/V6, 26.6.24
https://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RVS:2024:2590